O perfume exala da sombra do lírio
e abre-se docemente à luz do desejo.
Há um silêncio branco no seu cálice
onde repousa o tempo extenuado.
A noite inclina-se para beber-lhe o aroma
e a lua aprende a demorar-se
no esplendor da pele
onde começa a ternura
em redor do arbusto de fogo.
sabendo que florir é também arder.
Mas o lírio aceita – feliz e vulnerável -
o fogo ardente desse instante.
E quando a manhã chega entre a bruma,
já não sabe se foi sonho,
ou se o desejo perfumado
aprendeu a ficar para sempre!
albino santos
*Reservados Todos os Direitos de Autor
Un bonito poema para finalizar el año, ese perfume que emana del cuerpo de la mujer , que es sin duda las feromonas más lindas del universo.
ResponderEliminarPerfume a mujer ...
Un fuerte abrazo, y que el próximo año nos traiga Salud, y Paz, el resto lo vamos construyendo nosotros.
Albino querido,paso a desearte un muy feliz año nuevo, para que el 2026 nos reencuentre llenos de palabras bonitas,de poesía y emoción!
ResponderEliminarUn beso grande!